Batzorig Mart, Uuriintuya Dagvasambuu
Assimilation Non-Assimilation
Nov 6 – Dec 6, 2019
M. Batzorig, D. Uuriintuya | Assimilation Non-Assimilation
Nov 6 – Dec 6, 2019
There is no complete originality when it comes to an artist’s creative process. Many external forces accumulate to merge into a creative decision from an influence of famous artist to technological advances and one’s personal lifes and paths. Could (should) the expressions of two different artists assimilate into one another’s when they live together? If assimilation does occur, then how much? Is there any rational norm and possibility for control?
Instead of looking for the right answer, a decision was made to spark a conversation on this peculiar process. According to modern Hermeneutics, in order to reach an understanding, one must clearly explain, thus our individual interpretations could be part of the process of reaching an understanding. In truth, we tried to consciously limit the amount of influence we had on each other’s works. However, what we have gained and lost in the past decade as artists, are not so easily distinguishable.
One of the defining aspects of postmodernity is intertextuality, through which a visual language of chaos and collage is formed, whether it be accidentally or intentionally. By continuing and adding unto one another finished paintings, the creation of intertextuality becomes a controlled endeavor. Some of the artworks were started way before (truthfully with a completely different initial concept) and by adding unto them and enriching them, a new layer of meaning emerged as an amalgam of an old and a present day idea. Through “Assimilation Non-Assimilation”, we tried to explore different layers of intertextuality, for example through a combination of photographic prints and traditional painting technique. In the end, the visual transformations occurred within the language of our expressions were the most interesting experience.
See more here about Batzorig Mart and Uuriintuya Dagvasambuu
М.Батзориг, Д.Үүрийнтуяа | Уусал, Үл уусал
2019 оны XI/6 – XII/6
Бүтээлчийн барил дан өөр дотроосоо гарсан санаа байдаггүй. Хэн нэг алдартай бүтээлчийн нөлөө, технологийн дэвшил, өөрийнх нь амьдрал, замнал зэрэг гадны маш олон хүчин зүйлс заримдаа шийдвэрлэх үүрэгтэйгээр ч оролцсон байдаг. Хоёр өөр зураач хамт байхад арга барилууд хоорондоо уусдаг (уусах ёстой) уу? Хэрэв уусдаг гэж үзвэл хир зэрэг нэвчдэг вэ? Энэ үзэгдэлд зохистой хэм хэмжээ болон хязгаарлах боломж бий юу?
Гэхдээ төгс хариултыг эрж хайлгүйгээр зүгээр л уг сонирхолтой процессийн тухай яриа өрнүүлэхээр шийдлээ. Аливааг ойлгохын тулд тайлбарлах шаардлагатай гэж орчин цагийн Хэрменевтикчид үздэг болохоор өөрсдийнхөөрөө тайлбарлах нь ойлгох явцын маань нэг хэсэг ч байж болох юм. Үнэндээ бид бие биенийхээ барилд уусах хэм хэмжээг ухамсараараа хянахыг оролдсоор ирсэн. Гэхдээ сүүлийн арван жилийн хугацаанд бидний бүтээлчийнхээ хувьд олсон ололт, гээсэн зүйлс маань явж явж гаднаас нь ялган харах боломжгүй тийм нарийн ууслууд л байв.
Постмодернистууд бүтээл бол текстүүдийн сүлэлдээн (intertextuality) гэж үзсэн. Санаатай болон санаандгүй бүтээлч сүлэлдээнээс үүссэн хаос, коллажийн хэл бол контэмпорари сэтгэлгээний суурь зарчим юм бол яагаад зориудаар сүлж болохгүй гэж гэсэн сэдлээр зориуд нэгнийхээ дууссан гэж үзсэн бүтээлийг нөгөөх нь дахиад цааш өөрийнхөөрөө үргэлжлүүлсэн. Зарим зураг өмнө нь эхлүүлсэн ч хэдэн жилийн дараа үргэлжлүүлэн, баяжуулан (үнэндээ хэдэн жилийн өмнөх санаанаас тэс өөрөөр дуусгасан) гүйцээсэн нь ч өнгөрсөнд үлдсэн санааг өнөөдрийн санаатай сүлсэн л хэрэг юм. Хэвлэмэл зургийг ч уламжлалт зургийн хэлтэй сүлсэн зэрэг олон төрлийн сүлэлдээнийг л “Уусал, үл уусал” гэсэн бэсрэгхэн үзэсгэлэн болгон багцлахыг зорив. Энэ бүхний эцэст бүтээх хэлэнд маань гарсан визуаль хувирал л бидэнд сонирхолтой туршлага байлаа.